Αντιθέσεις

Το Σάββατο είπα να βγώ μιά βόλτα. Ενιωσα ότι θέλω να βρεθώ ανάμεσα σε κόσμο. Να ξεφύγω από την κλεισούρα του τελευταίου καιρού. Κατέβηκα στο κέντρο και περπατούσα αδιάφορα στην Ερμού.  Δεν ήμουν ιδιαίτερα ευδιάθετος, αλλά ανάμεσα στον κόσμο άρχισα να νιώθω και να βλέπω ζωή, κίνηση. Κάτι που μου έλειψε αρκετά.
Παιδάκια να παίζουν, άλλοι να χαζεύουν βιτρίνες, παρέες που  απλά έκαναν βόλτα.
Ακούω μια μουσική να μου χαϊδεύει τα αυτιά. Πλησιάζω, αφήνομαι και παρασέρνομαι.
Μια κοπέλλα παίζει μαγικά φλάουτο. Την συνοδεύουν ένα βιολί και ένα κοντραμπάσο.
Aston Piazzolla - Libertango. Δυστυχώς δεν το σκέφτηκα νωρίτερα και έγραψα αυτό εδώ :

Υπέροχη μελωδία. Που ίσως μέσα της κρύβει και μιά μελαγχολία. Όμως το tempo είναι τέτοιο, που σου δίνει ένα χαμόγελο, μιά διάθεση να προχωρήσεις, να φύγεις. Έφυγα. Συνέχισα τη βόλτα, με λίγο καλύτερη διάθεση. Λίγο πιό κάτω, άλλη μουσική, άλλος ήχος. Μια παρέα από τέσσερα παιδιά, με τη ζωντάνια της ηλικίας να ξεχειλίζει, έπαιζαν αυτό:

"...τον έρωτα πολύ βαρειά τον πήρες"
"... γώ το φαρμάκι τόκανα ωραία λεμονάδα, το σήκωνα και τόπινα με τόση νοστιμάδα".

Έφυγα πάλι. Περπατούσα και σκεφτόμουνα. Κάποιοι άνθρωποι υποφέρουν, πονούν, πεθαίνουν γιά έναν έρωτα. Σαν τη Βασιλική, που και στο φαρμάκι διέκρινε νοστιμιά.
Δίνουν και τη ζωή τους γι αυτό που αγαπούν. Σαφώς και δεν συμφωνώ με αυτό.
Απλά έκανα συνειρμούς.
.....
.....
.....
.....
Απογοήτευση.
Γύρισα πάλι σπίτι μου, στη ζεστή και φιλόξενη αγκαλιά της μοναξιάς μου.
Η μόνη που δεν με πρόδωσε και δεν θα με προδώσει ποτέ.
 

* Γιά όσους θέλουν παραθέτω συνδέσμους να τα ακούσουν ολοκληρωμένα

Aston Piazzolla - Limbertango -   http://www.youtube.com/watch?v=RUAPf_ccobc
Ν. Ζιώγαλα - Βασιλική             -   http://www.youtube.com/watch?v=D7H40LyGRu4