Πέρα δώθε.
Μπρος πίσω.
1,2,3, ......36.
2,4,6, ......36.
Με όποιον συνδυασμό, πάντα 36.
Μετρημένα
Αμέτρητα μόνο τα περάσματα από πάνω τους.
Μέχρι που τα μάτια αδυνατούν να εστιάσουν.
Περνάω εγώ πάνω από τα πλακάκια
ή αυτά περνάνε κάτω από μένα?
Και οι σκέψεις να μην γίνονται λέξεις.
Γλώσσα με κόκκαλα.
Ήχος κανένας. Μόνο βουή.
Οι χορδές στο δοξάρι σπασμένες.
Σκέτο ξύλο. Που γδέρνει την ψυχή.
Εκεί που ακούμπαγε και βγαίναν μελωδίες.
Πέρα δώθε.
Μπρος πίσω.
1,2,3, ......36.
2,4,6, ......36.
Κάπου στο βάθος διακρίνω φως. Μάλλον είναι πόρτα. Κάνε το βήμα και πήγαινε προς τα εκεί. Ενα βήμα είναι. Κάντο.
ΑπάντησηΔιαγραφήPanos
Θέλει προσπάθεια να το συνηθίσω Πάνο. Είναι έντονο και το φοβάμαι προς το παρόν. Καλό σου βράδυ.
ΔιαγραφήΕγώ εύχομαι μόνο, οι σκέψεις να βρουν τρόπο να γίνουν λέξεις. Γιατί τότε η ψυχή θα ξαλαφρώσει κάπως, όσο κι αν έχει γδαρθεί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό σου βράδυ Γιώργο γεμάτο όνειρα ταξιδιάρικα.
Θα τον βρουν Μαρινάκι, που θα πάει. Σε ευχαριστώ. Ονειρα γλυκά και σε σένα.
Διαγραφή