Οχι βρε Μαριανθούλα, τι λες? Είναι δυνατόν? Κανένα λάθος δεν έκανες. Ισα ισα πάντα διαβάζω με ενδιαφέρον τα σχόλια σου. Απλά ακούγοντας το συγκεκριμένο τραγούδι, θεωρώ ότι δεν χρειάζονται λόγια. Και ειδικά όταν κάτι έχει να πει σε κάποιους. Πάντα ευπρόσδεκτη Μαριανθούλα
Σε σκουριασμένο ξυραφάκι χαράζεις τη σιωπή. Μήπως ήσουνα ένα παιδί που έπεσε σε μια λακκούβα; Ή μήπως μία λακκούβα που μέσα της έπεσε ένας άντρας! Εκτός αν ήσουνα ένας άντρας, που μέσα του κλαίει ένα παιδί, νομίζοντας πως έπεσε το φεγγάρι και το ψάχνει... Καλό βράδυ φίλε
Δεν θα ήταν δυνατόν να ζωγραφίζεις με τις λέξεις αισθήματα και συναισθήματα, αν δεν ήξερες να διαβάζεις τις ψυχές. Σε ευχαριστώ για τη ζωγραφιά που άφησες στη γωνιά μου. Με τιμάς. Καλό σου βράδυ καλέ μου φίλε.
Εννοεις να μην ξαναπλησιασουμε το μπλογκ σου;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν ειναι ετσι,με συγχωρεις για τις αλλες φορες.
Δεν ξερω τι λαθος εκανα.
Οχι βρε Μαριανθούλα, τι λες?
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι δυνατόν? Κανένα λάθος δεν έκανες. Ισα ισα πάντα διαβάζω με ενδιαφέρον τα σχόλια σου.
Απλά ακούγοντας το συγκεκριμένο τραγούδι, θεωρώ ότι δεν χρειάζονται λόγια. Και ειδικά όταν κάτι έχει να πει σε κάποιους.
Πάντα ευπρόσδεκτη Μαριανθούλα
Σε σκουριασμένο ξυραφάκι χαράζεις τη σιωπή. Μήπως ήσουνα ένα παιδί που έπεσε σε μια λακκούβα; Ή μήπως μία λακκούβα που μέσα της έπεσε ένας άντρας! Εκτός αν ήσουνα ένας άντρας, που μέσα του κλαίει ένα παιδί, νομίζοντας πως έπεσε το φεγγάρι
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι το ψάχνει...
Καλό βράδυ φίλε
Δεν θα ήταν δυνατόν να ζωγραφίζεις με τις λέξεις αισθήματα και συναισθήματα, αν δεν ήξερες να διαβάζεις τις ψυχές. Σε ευχαριστώ για τη ζωγραφιά που άφησες στη γωνιά μου. Με τιμάς. Καλό σου βράδυ καλέ μου φίλε.
Διαγραφή