Είναι παραπάνω από βέβαιο, πως ότι δίνουμε παίρνουμε.
Δεν φροντίζει καμμία υπέρτατη δύναμη γι' αυτό.
Εμείς οι ίδιοι είμαστε και θύτες και θύματα του εαυτού μας.
Το κακό είναι πως δεν το αντιλαμβανόμαστε εγκαίρως,
κονταίνει τόσο πολύ η μνήμη μας,
ειδικά όταν έρχεται η ώρα να πληρώσουμε...
Και μονίμως αναρωτιόμαστε, γιατί?
Mέσα στο μυαλό μου ήσουνα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο είδα χθες και έλεγα να το βάλω αύριο ως ανάρτηση.
Πολύ συγκινητικό...
Το κακό είναι ότι πολλές φορες η μνήμη κονταίνει ακόμη κι όταν είναι να ανταποδώσουμε... όχι μόνο να πληρώσουμε.
Εχω πάψει να αναρωτιέμαι πια για πολλά...
Καλό σου βράδυ! :)
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι είναι, Γιώργο. Το μεγαλείο της ζωής είναι στο δόσιμο. Κι η ζωή πάντα ξέρει να επιστρέφει, χωρίς να έχει σημασία το πού, το πότε και το πώς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ζωή μας ολόκληρη είναι ένα αέναο πάρε - δώσε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι αν ξέρεις να δίνεις ουσιαστικά, τότε η ψυχή σου ξέρει τι θα πει γαλήνη.