Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου 2013

Αλλιώτικη μέρα





Σήμερα το πρωί κατέβηκα στο κέντρο. Είχα ραντεβού με το γιατρό μου. Σχεδόν εδώ κι ένα τρίμηνο είχα διάφορα ανησυχητικά προβληματάκια. Ανησυχητικά κυρίως για τους ανθρώπους που με αγαπάνε. Για μένα όχι τόσο. Ηξερα από τι υποφέρει η καρδιά μου. Δεν το κρύβω όμως, ότι στο τέλος ανησύχησα κι εγώ. Λιγάκι. Και αποφάσισα να πάω. Περισσότερο για να τους κάνω το χατήρι.

Με ένα πακέτο εξετάσεις λοιπόν, πήγα για την τελική εκτίμηση της κατάστασης. Δεν υπάρχει κανένα απολύτως πρόβλημα. Όλα λειτουργούν άψογα, σαν καλοκουρδισμένο ρολόι. Εφυγα με ανακούφιση. Ναι, χάρηκα. Αλλά η καρδιά μου συνεχίζει να νιώθει πόνο. Έναν πόνο, που κανένα καρδιογράφημα, κανείς υπέρηχος, δεν μπορεί να καταγράψει.

Πήρα το μετρό να επιστρέψω. Θυμήθηκα μιά πρόταση για ένα βιβλίο. "Το νησί των ονείρων". Ευκαιρία να το πάρω. Προλαβαίνω και κατεβαίνω Σύνταγμα. Κατηφορίζω την Πανεπιστημίου, μπαίνω στο βιβλιοπωλείο και το αγοράζω. Ενα τόσο δα μικρό βιβλιαράκι.
Περπατώντας πάλι για το μετρό, σκέφτομαι να πάρω ένα καφέ στο χέρι και να καθήσω για ένα τσιγάρο. Κάθησα στο πεζούλι μπροστά στο πανεπιστήμιο. Απέναντι, ένας μουσικός, γεμίζει την ατμόσφαιρα με υπέροχες μελωδίες, παίζοντας βιολί. Ανοίγω το βιβλίο να ρίξω μια ματιά. Το έκλεισα μόλις γεύτηκα και την τελευταία του λέξη. Ήταν αδύνατο να το αφήσω στη μέση. Με μάγεψε. Με ταξίδεψε. Το μυαλό μου είχε τροφοδοτηθεί με απίστευτο υλικό για σκέψεις. Από ένα τόσο δα μικρό βιβλιαράκι.

Οταν έφτασα στη διασταύρωση που έπρεπε να στρίψω για το γραφείο, μεσημέρι σχεδόν, ασυναίσθητα συνέχισα ευθεία. Στο δρόμο για το βουνό μου. Είχε αρχίσει να βρέχει, όταν σταμάτησα στο γνώριμο σημείο. Απόλυτη ηρεμία. Ακουγόταν μόνο η βροχή πάνω στο αυτοκίνητο, που πλέον είχε δυναμώσει. Πήρα πάλι το βιβλίο στα χέρια μου το ξεφύλιζα και σκεφτόμουν. Το φυλλομέτρημα σταμάτησε εκεί που έλεγε : 
 "Προσθέστε τις μικρές ευτυχισμένες στιγμές σας, και θα δείτε ότι την ευτυχία δε χρειάζεται να την κυνηγάμε, είναι πλάι μας". 

 Θυμήθηκα κάποιες συζητήσεις. Με άνθρωπο αγαπημένο. Λόγια που ήδη είχαν ειπωθεί. Σε ανύποπτο χρόνο. Και που ίσως δεν δόθηκε η πρέπουσα σημασία.
 Η βροχή συνεχιζόταν ακόμα. Μόνο που τώρα έβρεχε και μέσα. Γιά σένα.


ΥΓ 1. Ανάρτηση αφιερωμένη με πολύ αγάπη σε σένα. Ενα τρυφερό χάδι στις πρόσφατες πληγές σου, που πιθανόν δημιουργήθηκαν από το κυνήγι της ευτυχίας.

ΥΓ 2. Φίλε, σε ευχαριστώ..

8 σχόλια:

  1. Τα βιβλία μπορούν να αποτελέσουν καλούς φίλους γιατί σου προσφέρουν συντροφιά, σου ανοίγουν παράθυρα με θέες που αλλιώς ίσως να μην αντίκριζες και σε κάνουν να ξεχνιέσαι ή να σκέφτεσαι βαθύτερα και ουσιαστικότερα, ανάλογα φυσικά με το περιεχόμενο τους.
    Πολλές φορές ο ουρανός της καρδιάς μας και του κόσμου ταυτίζονται και ξεσπούν, όχι μόνο με σταγόνες της βροχής αλλά και με κεραυνούς και αστραπές. Να θυμάσαι όμως, πως όσο δυνατή και αν είναι η βροχή, θα σταματήσει και ύστερα θα βγει το ουράνιο τόξο να χρωματίσει τα πάντα με τα παραμυθένια χρώματα του.
    Όσο για το πρόβλημα υγείας ευτυχώς δεν υπάρχει. Να προσέχεις όμως Γιώργο, πρώτα για εσένα και μετά για τους άλλους.
    Να έχεις ένα πανέμορφο βράδυ γεμάτο όνειρα γλυκά και ταξιδιάρικα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα βιβλία μαζί με τη μουσική είναι καταφύγια. Εχουν ένα μοναδικό τρόπο να σε βοηθούν, να βρεις απαντήσεις όταν πρέπει. Μπορούν να γαληνέψουν την ψυχή. Το ξέρω Μαρίνα ότι πάντα βγαίνει το ουράνιο τόξο μετά τη βροχή. Και θα βγει είμαι σίγουρος. Καμμιά φορά αργεί λιγάκι, αλλά πάντα βγαίνει.
      Σε ευχαριστώ καλό ξεκούραστο και χουχουλιάρικο σαββατοκύριακο :-)

      Διαγραφή
  2. τώρα ξέρεις τα γιατί..
    καλημέρα φίλε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ξέρω τα γιατί. Οχι όλα. Κάποια. Αλλά το νιώθω, είμαι σε καλό δρόμο για να βρω όσο γίνεται περισσότερα. Και μετά να ιεραρχήσω τα θέλω και τα πρέπει. Και μετά να κάνω την λίστα των ονείρων.
      Αντιγράφω το πρώτο.
      Ονειρο 1: Από αυτή τη στιγμή θα είμαι ευτυχισμένος στη ζωή μου.
      Ονειρο 2: ....

      Οπου κι αν είσαι, ότι κι αν κάνεις να είσαι καλά.
      Καλό βράδυ φίλε

      Διαγραφή
  3. Oλα έχουν το χρόνο τους και το λόγο τους...
    Και η βροχή και το ουράνιο τόξο... και η μετέπειτα λιακάδα...
    ΟΛΑ...
    Η βροχή αυτή σήμερα μάλλον ήρθε για να καθαρίσει όσα έχουνε μείνει στάσιμα και άχρηστα μέσα σου... δεν είναι τυχαίο ότι το βιβλιαράκι σε οδήγησε σε σκέψεις και μια απ'αυτές ήταν η βροχή μέσα σου... Ηθελες να έλθει μέσα σου... εσύ την κάλεσες... Απόλαυσε τώρα το ουράνιο τόξο και περίμενε στωικά τον ήλιο να φανεί ξανά στον ορίζοντα...
    Κάτι μου λέει πως δε θ'αργήσει...
    Καλό ξημέρωμα να έχεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Βάλσαμο τα λόγια σου Λιακάδα μου.
    Κάθαρση πρώτα και μετά προσμονή και ελπίδα.
    Για το αναπάντεχο.
    Καλό σου βράδυ, σε ευχαριστώ για όλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Το απόσπασμα αυτού του βιβλίου μου θύμισε κάτι που διάβασα, πριν κάμποσο καιρό.
    Ότι η ευτυχία μοιάζει με μια μικρή πεταλούδα που έχει επάνω της τα χρώματα της χαράς και του ουράνιου τόξου. Αυτή τη μικρή πεταλούδα όσο την κυνηγάς τόσο δεν μπορείς να την πιάσεις, μα αν την αφήσεις θα έρθει και θα καθίσει τρυφερά στον ώμο σου...
    Πόσο μου αρέσουν τα βιβλία που σε ταξιδεύουν και σου δίνουν τροφή για σκέψη , νομίζω ότι θα μπει στη λίστα μου .
    Καλησπέρα Γιώργο .

    PS1.Χαίρομαι που η υγεία σου είναι καλά και πίστεψέ με αυτό είναι το σημαντικότερο από όλα ,αν και τις περισσότερες φορές το συνειδητοποιείς όταν βρεθείς σε μια κατάσταση στην οποία η ζωή σου κρέμεται από μία κλωστή ή έχεις χάσει πολλούς αγαπημένους σου.
    Όσο για τον πόνο ....δεν ξέρω αν κάποια στιγμή γίνει λιγότερο επίπονος όπως λένε ή αρχίζεις να μαθαίνεις να ζεις με αυτόν , αλλά σίγουρα το γεγονός ότι "εκμυστηρεύεσαι" κάποια πράγματα βοηθάει να τον αποδεχτείς...

    PS2.Συγνώμη που έγινα κουραστική και φλύαρη :(

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πραγματικά είναι πολύ ωραίο βιβλίο Μελίτα, σε κάνει να σκεφτείς διαφορετικά.
    Ναι ευτυχώς είμαι καλά βιολογικά τουλάχιστον :-)
    Δεν γίνεται δεκτή η συγνώμη, γιατί δεν υπάρχει λόγος. Από πότε λόγια φιλικά που είναι κατά κάποιο τρόπο και "φάρμακο" είναι κουραστικά και φλύαρα?
    Ειλικρινά χαίρομαι να σε ακούω.
    Καλό Σαββατοκύριακο Μελιτάκι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή