Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου 2013

Μια ζαριά



 Απρόβλεπτη που είναι η ζωή. Συνεχείς ανατροπές. Ισως όμως αυτές να την κάνουν ενδιαφέρουσα. Εκεί που θεωρείς ότι όλα βαίνουν καλώς, καλείσαι ξαφνικά να τα παίξεις όλα για όλα. Σε μιά ζαριά. Ενας έρωτας, μιά μεγάλη αγάπη, ίσως και μιά ζωή, σε μιά ζαριά. Βαθειά ανάσα, μάτια κλειστά, δόντια σφιγμένα, τα ζάρια στη χούφτα. Τα σκας. Με την ελπίδα να ρεφάρεις.  Να γυρίσεις το παιχνίδι.
Ασσόδυο.
Ολα στα χαμένα..
Δεν ήσουν τυχερός.
Ισως όμως και να έπαιζες με ζάρια πειραγμένα...


17 σχόλια:

  1. Κλείνεις τα μάτια και προχωράς με μια ελπίδα.. οτι ποτέ δεν θα μετανιώσεις για την απόφαση αυτη. Οτι ποτέ δεν θα νιώσεις πως έχασε ίσως μια ευκαιρία που δεν εντόπισες εγκαίρως.. Προχωράς με την ελπίδα πως ολα είναι για καλύτερο, δικό σου καλύτερο, μέσα σου. Ακόμα και αν σήμερα η ημέρα μοιάζει βροχερή και δύσκολη, κάποια στιγμή ο ήλιος ξαναβγαίνει. Αυτό είναι ντεφάκτο..

    Καλημέρα και καλως σε βρήκα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πρώτα απ' καλώς όρισες. Εχεις δίκιο, πάντα πρέπει να προχωράμε μπροστά. Προσπαθώ να το κάνω, αλλά νιώθω ότι τα βήματά μου γίνονται επάνω σε ένα κυλιόμενο διάδρομο, που όσα βήματα κι αν κάνεις δεν φτάνεις πουθενά. Μένεις πάντα στο ίδιο σημείο και μένει μόνο η κούραση από την προσπάθεια. Οπως και νάχει όμως εγώ θα συνεχίσω να πιστεύω στο "ντεφάκτο σου".
      Ειλικρινά σε ευχαριστώ για το σχόλιο σου
      Καλό μας βράδυ

      Διαγραφή
  2. Γιώργο οι σκέψεις που με κατάκλυσαν διαβάζοντας το κείμενο σου, μού θύμισαν ένα όμορφο τραγούδι της Λένας Αλκαίου το "Πριμ". Ένας στίχος του ρεφρέν λέει :" Εντάξει νίκησες κερδίζεις κι άλλο πριμ δεν είναι ανάγκη να λυπάσαι όμως για μένα μπορεί να έπαιξα μα το `ξερα από πριν πως τα χαρτιά ήταν κρυφά σημαδεμένα". Και ξέρεις ισχύει αυτό. Καμιά φορά παίζει κανείς και ας ξέρεις πως θα χάσει, ίσως γιατί θέλει να δώσει με αυτό τον τρόπο μια ακόμα ευκαιρία στην "τύχη για να χαμογελάσει" ή απλά επειδή δεν θέλει να έχει απωθημένα. Όπως και να 'χει, όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα, μπορεί να πει στον εαυτό του πως προσπάθησε...
    Καλό απόγευμα Γιώργο! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε βάφτισα ηλιαχτίδα, έτσι αυθαίρετα. Γιατί πάντα ο λόγος σου, αφήνει ένα έστω τόσο δα φως περισσότερο στη σκοτεινιά.
      Ναι Μαρινάκι μου, προσπάθησα και δεν μετανιώνω. Και ακόμα και τώρα, με δεδομένο το αποτέλεσμα έχω τη δύναμη να λέω πως άξιζε η προσπάθεια.
      Ενα όμορφο χουχουλιάρικο βράδυ σου εύχομαι :)

      Διαγραφή
  3. Ίσως η ζωή να μην είναι μία μόνη ζαριά Γιώργο μου..
    ίσως να μην είναι καν ζάρια αυτό που της Αξίζει..
    ίσως να μοιάζει με παιχνίδι χμ στρατηγικής περισσότερο..
    ας πούμε με σκάκι... αργό παιχνίδι φαντασίας και συνειδητότητας στον ίδιο χρόνο! αργό γιατί απαιτεί σεβασμό και η ζωή και ο χρόνος.. αχ ο χρόνος...
    τί άλλο απαιτεί μία καλή παρτίδα σκάκι... να σκεφτούμε...
    καταρχάς απαιτεί Γνώση... αυτού που είμαστε.. του δικού μας κομματιού της σκακιέρας... ό, τι ό, τι έχουμε μέσα μας εκεί θα το τοποθετήσουμε φροντίζοντας να λάβει τη σωστή θέση... και έπειτα... απαιτείται Διαίσθηση... των κινήσεων του συμπαίκτη.. του συμπαίκτη, όχι του αντιπάλου... το ζητούμενο δεν είναι ρουά ματ σε τρεις κινήσεις.. όχι, το ζητούμενο είναι η Τέλεια παρτίδα... κι εκείνος ο άλλος.. ίδια κομμάτια έχει.. μα μπορείς να κοιτάξεις βαθιά στα μάτια του και να μαντέψεις πώς θα τα αξιοποιήσει.. μπορείς ακόμα και να τον "καθοδηγήσεις" πώς θα τα κινήσει.. κι εκείνος το ίδιο θα κάνει σε σένα στην επόμενη κίνηση... και αν κάνετε ένα μικρό διάλειμμα από την παρτίδα και πιαστείτε να χορέψετε ένα χορό.. θα δεις πάλι το ίδιο θα γίνει.. κάθε που ο ένας θα κάνει ένα βήμα προς τα μπρος ο άλλος ένα προς τα πίσω θα κάνει.. είτε είναι απαλός ο ρυθμός (βαλς) είτε βίαιος (τάνγκο) πάντως θα είναι αλεπάλληλος, μοιρασμένος, δίκαιος, σύμπνοια θα αναδύει και στην Αρμονία θα στοχεύει :) μην ξεχνάς οτι και οι παρτίδες σκάκι δεν έχουν πάντα νικητή, οπότε δεν έχουν πάντα και ηττημένο...
    μην είπα πολλά;;;
    μα έτσι μου ήρθανε! :ο)
    Μια γλυκιά Καληνύχτα σου αφήνω για Όνειρα στη χώρα των Θαυμάτων.. και των Χρωμάτων...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μια ερώτηση μόνο: Τι σου έκανα και με έκλεισες έξω από το χώρο σου? :(

      Διαγραφή
    2. Σε μένα το λες αυτό Λιακαδάκι;;
      τί μου έκανες; τίποτα βέβαια!
      Γιατί το λες όμως; αντιμετωπίζεις πρόβλημα να μπεις στην πορτούλα; αδύνατον νομίζω...
      ανοιχτή είναι και αυτή και τα σχόλια!
      Δοκίμασε πάλι σε παρακαλώ και αν έχεις πρόβλημα πες μου να δω τί μπορώ να κάνω...
      μπορείς να μου μιλήσεις και στο μέηλ μου
      αν θες. Φιλιά και καλό Σαββατοκύριακο! :)

      Διαγραφή
    3. Λες να σου έγραφα εδώ αν μπορούσα να σου στείλω μέηλ?
      Δεν είχα ΚΑΜΜΙΑ πρόσβαση στο προφίλ σου...
      Οχι πόρτα δεν ήταν ανοιχτή αλλά ούτε και παράθυρο...
      Μου έβγαζε μήνυμα ότι το ιστολόγιο είναι για προσκεκλημένους χρηστες...
      Πάω να ξαναδώ...

      Διαγραφή
    4. Ολα καλά...
      Τυχαίο?
      Δε νομίζω...
      Ευχαριστώ πάντως... πάντα μου άρεσε να βλέπω τις αναλύσεις που κάνεις πάνω σε ένα θέμα...και στεναχωρέθηκα...
      Πάμε παρακάτω... :)

      Διαγραφή
    5. νόμιζα οτι το έχεις... και γι αυτό το ειπα...
      σε ευχαριστώ Λιακάδα.. το είχα κλείσει νομίζω μέρες πριν το σχόλιο και μόνο για λίγο...
      ίσως εκεί πάνω να έπεσες και εσύ :p
      τα φιλιά μου... καλό σου απόγευμα!

      Διαγραφή
  4. Σε μια ανάρτηση είχα γράψει ότι όσο κι ακούγεται περίεργο, εδώ μέσα βρήκα στηρίγματα και φυσικά ήσουνα μέσα σ' αυτά. Στο λέω πάλι και σε ευχαριστώ γι αυτό. Εγραψες σχεδόν μια ολόκληρη ανάρτηση και το θεωρώ τιμή μου που το έκανες για μένα. Είναι υπέροχο συναίσθημα να βλέπεις ανθρώπους που δεν σε ξέρουν παρά μόνο μέσα από όσα γράφεις, να αφιερώνουν χρόνο, σκέψη, συναίσθημα για σένα.
    Με γαληνεύει ο λόγος σου, μου υπενθυμίζει έννοιες που καμμιά φορά μας ξεφεύγουν.
    Και φυσικά κρατάω την ευχή σου, για όνειρα στη χώρα των θαυμάτων και των χρωμάτων. Που ξέρεις, δε λένε ότι καμμιά φορά τα όνειρα βγαίνουνε αληθινά? Ε flashάκι μου?
    Σε ευχαριστώ
    Καλό μας ξημέρωμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. H ζωή ναι... είναι απρόοπτη... όμως τη μεγαλύτερη ανατροπή την κάνουμε εμείς οι ίδιοι αλλοτε με αργές μεθοδικές κινήσεις σκακιστή άλλοτε πάλι με την αποφασιστικότητα που μόνο μια ζαριά μπορεί να φέρει.
    Σταθερή αξία και στα δυο όσον αφορά την διαχείριση μιας κρίσης είναι η θετική σκέψη.
    Χαϊδεύουμε απαλά το ζάρι... το φυσάμε και ξορκίζουμε τα πάντα με την πιο θετική μας σκέψη... συνήθως "δουλεύει" :)

    Mια όμορφη καληνύχτα σου στέλνω...

    Υ.Γ Πολύ όμορφη ανάρτηση έχω γράψει και γω κάτι ανάλογο στο παρελθόν, αν όμως τα ζάρια είναι πειραγμένα τι νόημα έχει να το συζητάμε?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Απρόοπτη κι απρόβλεπτη. Και συνεχώς σε μαθαίνει. Μεγαλώνεις, ωριμάζεις, νιώθεις ότι τα έχεις δει όλα και ξαφνικά ανακαλύπτεις πράγματα που δεν φανταζόσουνα. Βλέπεις πλευρές του εαυτού σου που δεν ήξερες. Και ναι, έρχεται και η στιγμή που τα παίζεις όλα σε μια ζαριά, σχεδόν βέβαιος ότι είναι στα χαμένα. Και κοίτα ρε γαμώτο, όπως το λές. "Κάποιες φορές "δουλεύει" :-))))"
      Καληνύχτα Λιακάδα μου, σε ευχαριστώ.

      ΥΓ. Είδες όμως, κράτησα επιφύλαξη, έγραψα ίσως να ήταν πειραγμένα.:)

      Διαγραφή
  6. Φίλε Γιώργο, δεν έχω τίποτα να πω.. Δεν πιστεύω σε ζάρια πειραγμένα. Στη ζωή μου έμαθα πολλά και το πιο σπουδαίο ήταν, να θεωρώ τον εαυτό μου υπεύθυνο σε κάθε αποτυχία. Κι αν τα ζάρια ήταν πειραγμένα, πάλι την ευθύνη έχεις εσύ και μόνο εσύ που δεν τα είδες. Ξέρεις.. στη ζωή η κάθε μας απόφαση εμπεριέχει ένα ποσοστό ρίσκου. Έπαιξες κι έχασες... Σκληρό είναι αυτό που λέω, αλλά έτσι είναι. Κι εγώ βίωσα σαν εσένα την αποδοκιμασία και την απόρριψη.. Ε και λοιπόν;;; Πάμε γι άλλα λοιπόν!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συμφωνώ καλέ μου φίλε, μέσα στο παιχνίδι της ζωής είναι και η απόρριψη, η εγκατάλειψη, η έλλειψη αντοχής. Σαφώς και η ευθύνη είναι δική μας. Ξέρεις όμως, καμμιά φορά πονάει περισσότερο ο τρόπος που γίνεται. Κι αν πάω τη σκέψη μου λίγο παρακάτω, σε μένα τουλάχιστον, υπάρχει μιά ακόμα μάχη ίσως πιό σημαντική. Αυτή με τον εαυτό μου. Καμμία απόρριψη να μη με αλοιώσει, να μη με σκληρύνει. Να μείνω αυτό που είμαι. Πίστεψέ με είναι πολύ σκληρή μάχη και μάλλον την κερδίζω..
      Οπότε πάμε γι άλλα??
      Φύγαμε!!

      Διαγραφή
  7. Καλημέρα Γιώργο μου ,
    νομίζω ότι πολλές φορές παρόλο που γνωρίζουμε ότι τα ζάρια είναι πειραγμένα συνεχίζουμε να παίζουμε και ας ξέρουμε ότι θα χάσουμε . Ίσως γιατί αυτό που ονομάζεται ελπίδα μας κάνει να κλείνουμε τα μάτια και να ευχόμαστε ότι ο αντίπαλος θα σταματήσει το παιχνίδι και θα νικήσουμε μαζί.
    Μα αν δεν συμβεί αυτό είναι καθησυχαστικό και παρήγορο ότι εσύ προσπάθησες να κερδίσεις , έστω και τα ζάρια είναι πειραγμένα.
    Και να σου πω ένα μυστικό;
    Πολλές φορές με το να χάνεις, κερδίζεις πολλά περισσότερα.
    Καλό ξημέρωμα να έχεις. Σε φιλώ.

    PS. Σου αφιερώνω το τραγούδι που μου ήρθε στο μυαλό με την ανάρτησή σου .

    http://www.youtube.com/watch?v=saKLOlKocG0

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γλυκειά μου Μελίτα,
      σαν να με ξέρεις. Περιέγραψες ακριβώς τον τρόπο που σκέφτομαι και συμφωνώ απόλυτα μαζί σου.
      Σε ευχαριστώ για το υπέροχο τραγούδι.

      PS. Δεν σου κρύβω ότι είχα αρχίσει να ανησυχώ για την απουσία σου. Είδα την ανάρτησή σου και κατάλαβα.
      Στενοχωρήθηκα πολύ. Δεν σου λέω τίποτα άλλο, αντιγράφω μόνο το τέλος από την τελευταία μου ανάρτηση και σου την στέλνω, σαν ευχή.
      " Έλεγες οι άνθρωποι πεθαίνουν μόνο όταν δεν τους θυμόμαστε. Πάνε τόσα χρόνια, αλλά εσύ μη φοβάσαι.
      Την αθανασία την έχεις εξασφαλισμένη. Με το σπαθί σου."

      Καλό ξημέρωμα Μελιτάκι μου.

      Διαγραφή