Κυριακή 20 Ιανουαρίου 2013

Bring me to life

Βράδυ Κυριακής. Κανονικά εδώ υπήρχαν κάποιες σκέψεις που είχα γράψει. Τις έσβησα. Μου φάνηκαν τόσο λίγες, όταν μέσα από αυτές θυμήθηκα το τραγούδι που παραθέτω. Όσο κι αν καμμιά φορά πονάει, είναι τόσο όμορφο να νομίζεις ότι κάποια τραγούδια γράφτηκαν αποκλειστικά για σένα. Χωρίς άλλα λόγια σας το χαρίζω.

 

Evanescence
Bring me to life 
Bid my blood to run
Breathe into me and make me real
                         Don't let me die here

7 σχόλια:

  1. Δεν λεω να το βροντοφωναξεις στα περατα του Ιντερνετ...αλλα,βρε Γιωργο,στην κωχη ετουτη,ποιός
    θα το παρει μυρωδια;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαριανθούλα μου, καμμια φορά φωνάζουμε για να τα ακούσουμε εμείς οι ίδιοι.

      Διαγραφή
  2. Συγκλονιστικοί στίχοι, με την πιο κατάλληλη μουσική, μιά κραυγή για αγάπη. Ομως ρε Γιώργο, αν πρέπει κάποιος να κραυγάζει και να ζητάει την αγάπη, σημαίνει πως δεν υπάρχουν ανοιχτά αυτιά και κυρίως ανοιχτή καρδιά να ακούσει. Και τελικά αξίζει?
    Γιώργος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιώργο τα πάντα κατακτούνται, τίποτα δεν χαρίζεται. Σίγουρα αξίζει, τουλάχιστον λες προσπάθησα. Ξεγυμνώνεσαι, δείχνεις την αλήθεια σου αυτό που είσαι και ότι βγει από το μαγικό καπέλλο.
      Καλη εβδομάδα να έχεις

      Διαγραφή
  3. Μεχρι να παρκαρεις...πολυ φοβαμαι πως κατι θα σ'αναγκασει να ξαναφυγεις..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Οι πιο Κρυφές σου σκέψεις είναι αυτές που μαρτυρούν την αλήθεια σου και ποτέ δεν είναι "λίγες"... ποτέ.
    Αγαπημένο τραγούδι...
    Καλή σου εβδομάδα Γιώργο και εύχομαι να είναι υπέροχη! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή