'Οσο κι αν πιστεύουμε ότι τα άσχημα που συμβαίνουν γύρω μας, σε εμάς δεν θα συμβούν ποτέ, έρχεται η γαμημένη η ζωή και μας δείχνει με πολύ σκληρό τρόπο πόσο λάθος κάνουμε.
Εφυγες καρδιά μου, αναπάντεχα, απρόσμενα, μας άφησες...
Δεν έχω λόγια, το μυαλό μυλόπετρα, συνθλίβει χιλιάδες σκέψεις τη μία μετά την άλλη, μένουν ανολοκλήρωτες. Το μόνο που μένει είναι ένα τεράστιο γιατί...
Μέχρι να ξαναβρεθούμε, να είσαι σίγουρη ότι θα είμαι εδώ, φύλακας άγγελος στα διαμάντια μας.
Αχ ζωγραφιά μου....
Καλημέρα Γιώργο...
ΑπάντησηΔιαγραφή... αυτή η μελωδία αγκαλιάζει τόσο τρυφερά την οδύνη
που την βοηθάει να ξεσπάσει... να λιώσει πρώτα γιατί είναι ένας βαρύτατος βράχος μέσα στην ψυχή κι ύστερα να εξατμιστει σταγόνα σταγόνα... αυτό το αίμα δάκρυα θα το κάνεις... κι ύστερα θα συνεχίσεις......
προσπάθησα να απαντήσω στο και τώρα τί;
με συγχωρείς που δεν μπορώ κι εγώ όπως η μελωδία να σε βοηθήσω
είναι εκείνο το 'αναπάντεχα, απρόσμενα' που κι εμένα ακόμα με συνθλίβει...
να το προσέξεις αν είναι έτσι πρέπει διπλα και τριπλά να προσπαθήσεις να το αποδεχτείς... και όσο πιο σύντομα μπορείς να τα καταφέρεις, σε παρακαλώ, άφησε πίσω σου εκείνο το γιατί... δεν υπάρχει γιατί...
υπάρχει αγάπη και ομορφιά που έζησε και που μοιράστηκε και για αυτά είχε βρεθεί σ'αυτό το 'λιμάνι', αυτά δεν χάνονται, μένουν παντοτινά... η ίδια τώρα βρίσκεται σε ένα άλλο λιμάνι, και είναι εξίσου καλά.
δοκίμασε να 'ζωντανεύεις' στον νου τις πολύ όμορφες στιγμές, τις γεμάτες αγνότητα και ευτυχία... σιγά σιγά θα δεις πως δεν θα νιώθεις την ίδια ανάγκη να θρηνείς...
ίσως και το γιατί να αρχίσει να ξεθωριάζει πια...
εύχομαι να βρίσκεις παρήγορες διεξόδους και γαλήνη
και να έχεις δύναμη και την αγάπη των ανθρώπων που μοιράζεσαι
μαζί τους τα καλά και τα κακά, να γίνεται μια αγκαλιά, ασπίδα απέναντι στον πόνο.
Πόσα, μα πόσα ευχαριστώ σου χρωστάω γλυκό μου Flashάκι...
ΔιαγραφήΤα λόγια σου είναι πάντα βάλσαμο στη ψυχή μου.
Οτι και να πω, θα φανεί ότι είναι αποτέλεσμα της απέραντης θλίψης μου και "κατόπιν εορτής". Αυτό όμως, μόνο για όσους δεν ξέρουν...
Αν χρειαζόταν κάτι να συμβολίζει το "μαζί", δεν υπήρχε τίποτα πιό ακριβές από εμάς.
Και είναι αυτό το "χώρια" που δεν μπορώ να διαχειριστώ.
Και είναι κι αυτά τα μεγάλα, γαλαζοπράσινα, ζαφειρένια μάτια...
Σε ευχαριστώ απο καρδιάς
Να είσαι πάντα καλά
Λυπάμαι....κι αυτό το τραγούδι τόσο τρυφερό..
ΑπάντησηΔιαγραφή