Σάββατο 30 Μαρτίου 2013

Ανατροπή




"Μπαμπάκι μου".  Ετσι με φώναζες τονίζοντας περισσότερο το μου. Ισως γιατί από τότε με ένιωθες δικό σου. Και είμαι άγγελέ μου. Μαζί μεγαλώσαμε, χτίζοντας μιά μοναδική σχέση. Σου μάθαινα και με μάθαινες. Είναι τόσο απλό να μεγαλώνεις ένα παιδί. Δεν χρειάζεται γνώσεις, είναι εύκολο, αρκεί να έχεις τη διάθεση. Οτι συμβαίνει, ότι κάνει, ότι λέει, ότι θέλει ένα παιδί, να μην το κρίνεις σαν μεγάλος. Να το κρίνεις μέσα από τα μάτια ενός παιδιού. Να γίνεσαι ο ίδιος παιδί. Μόνο τότε μπορείς να διδάξεις σωστά ένα παιδί. Μεγαλώσαμε άγγελέ μου, χωρίς να μου δημιουργήσεις ποτέ κανένα πρόβλημα και χωρίς να σου δημιουργήσω κι εγώ. Ενιωθες και ήθελες πάντα να συζητάμε μαζί για όλα. Ακόμα και γιά τις πιό κρυφές σου σκέψεις.

"Μπάμπι μου πάμε μια βολτίτσα με το αυτοκίνητο οι δυό μας?" 

Το μπαμπάκι μου έγινε "μπάμπι μου", το "μου" όμως σταθερό. Ηταν το σύνθημα ότι κάτι σε απασχολεί, κάτι δεν πάει καλά και ήθελες να μιλήσουμε. Γιατί ήξερες ότι δεν θα ακούσεις συμβουλές και νουθεσίες. Απλά θα σου έδειχνα πιθανούς δρόμους. Για να επιλέξεις εσύ. Μόνο μία και μοναδική φορά σου μίλησα λίγο έντονα. Τότε που το στο κορμάκι σου γινόταν πόλεμος και είχες χάσει τον προσανατολισμό σου. Με άκουγες μόνο, χωρίς να μιλάς. Στο τέλος έφυγες και πήγες να κοιμηθείς. Δεν είπες τίποτα. Προτίμησες να μου στείλεις μήνυμα από το ένα δωμάτο στο άλλο. Ακόμα το κρατάω : "ΕΧΕΙΣ ΔΙΚΙΟ ΣΕ ΟΛΑ. ΔΩΣΕ ΜΟΥ ΛΙΓΟ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΘΑ ΤΑ ΑΛΛΑΞΩ ΟΛΑ. ΣΤΟ ΥΠΟΣΧΟΜΑΙ. Σ' ΑΓΑΠΩ ΠΟΛΥ".
Και τα άλλαξες άγγελέ μου. Μόνος σου έγινες αυτό που είσαι σήμερα. Οτι κατάφερες, το κατάφερες επειδή το ήθελες εσύ.  Και όλοι σε χαιρόμαστε. Χαιρόμαστε που ασχολείσαι με αυτό που ήθελες. Σε χαιρόμαστε όταν τα μακρυά σου δάχτυλα δίνουν ζωή στα πλήκτρα του πιάνου και μας χαρίζεις υπέροχες μουσικές. Σε χαιρόμαστε όταν δίνεις κέφι και ζωντάνια στα πάρτυ και στις συγκεντρώσεις. Μιά όμορφη, ήσυχη, ονειρεμένη ζωή.
Όμως τα όνειρα καμμιά φορά γίνονται εφιάλτες. Και το δικό μας διακόπηκε από το θηρίο που εγκαταστάθηκε μέσα σου.
Σοκ, απόγνωση, απελπισία, λύγισες, λυγίσαμε.

Τι θα κάνουμε μπάμπι μου?

Ότι πρέπει άγγελέ μου. Θα παλαίψουμε και θα νικήσουμε. Εντάξει μπάμπι μου.
Δεν σου έκρυψα τίποτα. Ηθελα να ξέρεις. Στα εξηγούσα όλα όταν σήκωνες το πάπλωμα και μου έκανες χώρο να ξαπλώσω μαζί σου. Κι εκεί την ώρα που σε χάιδευα στη πλάτη και στα μαλλιά (συνήθεια που δεν έκοψες ποτέ, αλλά κι εγώ απολαμβάνω) και γουργούριζες σαν γατάκι, στα εξηγούσα όλα.
Μία, δύο, τρεις φορές κάτω από τις πελώριες λάμπες. Πάντα με χαμόγελο και αισιοδοξία. Εσύ, που στη θέα της σύριγγας με το αίμα λιποθυμούσες. Με χαμόγελο.
Δεν σε είδα ποτέ να λυγίζεις. Δεν σε είδα να κλαις. Έκλαψες όμως μπροστά στους φίλους σου. Σε ρώτησαν αν φοβάσαι. Και είπες όχι δεν είναι γι αυτό. Έκλαιγες γιατί μας στενοχώρησες. Αχ άγγελέ μου. Έβαλες πίσω τα δικαιολογημένα γιατί, γαμώτο, τι, πότε και στενοχωριόσουν για μας. Ενιωθες ενοχές γιατί μας στενοχώρησες.
Δεν φοβάμαι μπάμπι μου, μόνο να τελειώνουμε, να ξεμπερδεύουμε θέλω. Τελειώνουμε αγόρι μου, κοντεύουμε, σχεδόν τελειώσαμε. Το ξέρεις κι εσύ, ποτέ δεν σου είπα ψέμματα.Να ησυχάσεις εσύ να ησυχάσω κι εγώ.
Με παίρνεις τηλέφωνο κάθε μέρα και με ρωτάς.

Τι κάνεις αδυναμία μου?

Η προσφώνηση άλλαξε, αλλά το "μου" το ίδιο.
Είμαι καλά άγγελέ μου. Το καταλαβαίνω όμως, σχεδόν μου το έχεις πει, ότι με βλέπεις ανήσυχο και στενοχωρημένο, και αναρωτιέσαι μήπως είναι εξ αιτίας σου. Οχι αγόρι μου, σου μίλησα κιόλας, σου είπα ...όσα μπορούσα να σου πω. Αλλά θα πούμε κι άλλα. 'Αλλωστε ποτέ δεν είχαμε μυστικά μεταξύ μας. Και ξέρω ότι θα καταλάβεις. Πάντα κοιταζόμασταν στα μάτια, δεν θα τα χαμηλώσουμε τώρα.
Δεν θα τα χαμηλώσω εγώ. Γιατί όσο κι αν ακούγεται εγωιστικό, υπερφίαλο ή αλλαζονικό, έχω κάτι βαθειά μέσα μου φυλαγμένο σαν θησαυρό. Είναι ο φάρος μου, που μου δείχνει πάντα και μου θυμίζει, ότι δεν ξέφυγα απ' τη ρότα μου, ότι ήμουνα στο σωστό δρόμο. Έδωσα ότι είχα να δώσω ακροβοδίκαια, εκεί που έπρεπε να το δώσω. Και μη με παρεξηγήσεις, αλλά φουσκώνω λίγο σαν παγώνι γι αυτό.
Και ξέρεις ποιός είναι ο φάρος μου? Κάτι που μου έχεις πει εσύ κάποτε, ίσως δεν το θυμάσαι κιόλας.

"Μπαμπά βλέπω τι γίνεται γύρω μου, βλέπω τη σχέση φίλων μου με τους γονείς τους και θέλω να σου πω, ότι νιώθω πολύ χαρούμενος, τυχερός και περήφανος που έχω για μπαμπά μου εσένα."
Εγώ να δεις αγόρι μου...
Και μη ξεχάσεις ποτέ, ότι για πάντα θα είμαι "σου".


ΥΓ. Μια αυθόρμητη καταγραφή σκέψεων πριν δυό μήνες, στην αίθουσα αναμονής ενός χειρουργείου, αφιερωμένη στο γιό μου. Δεν θα τη δει τώρα. Τη μοιράζομαι όμως μαζί σας και την αφήνω να υπάρχει. Κάποια στιγμή θα την δει...


29 σχόλια:

  1. η ψυχή σου δεν χαμηλώνει τα μάτια μπρος
    στον φάρο της καρδιάς σου...
    μπροστά σε αυτό το όραμα στέκομαι
    με συγκίνηση κι εγώ...
    και λούζομαι για μια στιγμή
    το φως του...
    σ'ευχαριστω που μοιράστηκες
    θησαυρό Ιερό...

    χαρά τελικά νιώθω κι εγώ...
    βαθιά χαρά που σε γνωρίζω,
    αγαλίαση που υπάρχεις εκεί έξω...

    Καλό ξημέρωμα "μπαμπάκι" :)

    υ.γ. μπαμπάκι έλεγα τον πατέρα μου κι εγώ...
    και ήταν ακριβώς μπαμπάκι αυτό που εννοούσα!
    ό,τι πιο απαλό μπορούσε να σκεφτεί
    το παιδικό μου μυαλό...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με συγκινείς κάθε φορά που έρχεσαι
      και αφήνεις ένα χάδι στη ψυχή μου.
      Ετσι το βλέπω, έτσι το νιώθω, έτσι είναι.
      Να είσαι καλά Flashάκι μου, σε ευχαριστώ.
      Μιά όμορφη Κυριακή να έχεις.

      Διαγραφή
  2. Πόσο υπέροχη και τρυφερή καταγραφή σκέψεων.
    Μα πόσο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ που πέρασες.
      Και χαίρομαι που σε άγγιξε.
      Ηταν μιά αυθόρμητη καταγραφή σκέψεων,
      σε δύσκολες ώρες, τότε που η ζωή περνάει
      σαν ταινία μπροστά σου.
      Και πάλι σε ευχαριστώ Lyssipe
      Καλό μας ξημέρωμα.

      Διαγραφή
    2. Εύχομαι να ήταν τυχαίες και περαστικές οι ώρες εκείνες. Κι εφεξής η ζωή και η τύχη, να σας χαϊδεύουν σα .

      Καλή σου μέρα, GeorgeG. :)

      Διαγραφή
  3. Απαντήσεις
    1. Λιακάδα μου,
      νομίζω είσαι μανούλα ε?
      Και η σιωπή σου μου δείχνει
      ότι ένιωσες βαθειά.
      Σε ευχαριστώ που είσαι εδώ.
      Καλό μας ξημέρωμα

      Διαγραφή
  4. Αγαπητέ φίλε , δεν είχα αρχικά πολύ καταλάβει , αλήθεια, εκείνο το " Ένα πολύτιμο με κρατάει κι εμένα. Άλλοι οι οι λόγοι, ίδιο συναίσθημα" . Και όμως να που είμαστε σχεδόν σε μια κοφτερή ,ίδια, πλευρά της ζωής. Από την στιγμή που γινόμαστε γονιοί κάτι μας γίνετε .

    Τραγική ειρωνεία όμως, σαν γιατρός μπορώ να καταλάβω την ανησυχία του που ανάφερες , σαν γονιός δεν καταλαβαίνω αλήθεια πως γίνεται και έχουν τόση δύναμη που μας την μεταδίδουν .

    Όπως και να έχει, όντως ανατροπή

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πόσο δίκιο έχεις καλέ μου φίλε.
      Είναι απίστευτο πόση δύναμη μας μεταδίδουν
      και τι κουράγιο βρίσκουμε για να κάνουμε
      το καλύτερο γι αυτά.
      Η ζωή τελικά είναι γεμάτη ανατροπές.
      Και πρέπει να προσπαθούμε να βρούμε τη
      δύναμη να τις ξεπερνάμε.
      Να είσαι πάντα καλά,
      καλό μας ξημέρωμα

      Διαγραφή
  5. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μου κανει καλο να σε διαβαζω..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Είναι κάποιες στιγμές, δύσκολες στιγμές, που το μυαλό σου κατακλύζουν στιγμές απ' την ζωή σου. Και τις βλέπεις μπροστά σου να περνούν γρήγορα, με θολά χρώματα και δεν νιώθεις σαν πρωταγωνιστής μα σαν θεατής. Εκείνες τις στιγμές νιώθεις πολλά, αξιολογείς πολλά, σκέφτεσαι πολλά, για κάποια δευτερόλεπτα θες να δακρύσεις και ύστερα τα δάκρυα εναλλάσσονται με ένα μειδίαμα, ένα μετρημένο μα αυθόρμητο μειδίαμα.
    Η ζωή είναι γεμάτη ανατροπές, άλλες μας κάνουν καλό και άλλες όχι. Αυτό που έχει σημασία είναι από κάθε ανατροπή να αντλούμε δύναμη. Και ξέρεις όποια ανατροπή και αν συμβαίνει, θα είσαι και θα είναι για πάντα "σου".
    Να είσαι καλά. Σου εύχομαι να έχεις μια όμορφη Κυριακή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολλές οι ανατροπές. Και ναι πρέπει να αντλούμε
      δύναμη, αλλά θα συμπλήρωνα ότι πρέπει, έστω στο
      πίσω μέρος του μυαλού μας, να θυμόμαστε πάντα
      ότι στη ζωή μας θα αντιμετωπίσουμε ανατροπές και
      να είμαστε προετοιμασμενοι να τις αντιμετωπίσουμε.
      Να είσαι καλά Μαρινάκι μου, σε ευχαριστώ.

      Διαγραφή
  8. Δύσκολες στιγμές που μας μαθαίνουν ποιοί είμαστε και τι νιώθουμε.

    Να'ναι καλά ο γιός σου Γιώργο μου, όπως και όλα τα παιδιά του κόσμου.

    Καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ...και για τι αξίζει να στενοχωριόμαστε.
      Σε ευχαριστώ πάρα πολύ NeLa μου για τις ευχές σου.
      Ενα όμορφο βράδυ να έχεις.

      Διαγραφή
  9. Άργησα να έρθω μα θα ερχόμουν όπως και να είχε..και μόνο ο τίτλος και μόνο η φωτογραφία, οι πρώτες λέξεις με έκαναν να μην ξεχάσω να έρθω..

    δεν έχω λόγια..συγκινήθηκα, δάκρυσα..και μάνα δεν είμαι, δεν έχω γίνει ακόμα.. μα ένιωσα μάνα με όσα έγραψες, για την ακρίβεια, ένιωσα πατέρας..μπήκα στην θέση σου όσο μπόρεσα..

    Εύχομαι να είναι πάντα όλα καλά, μακριά απο νοσοκομεία και στεναχωρίες..και αυτό το μπαμπι μου να μην σταματήσει ποτέ να ηχεί στα αυτιά σου.

    Πολλά φιλιά με την καλημέρα μου και καλό μήνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Είναι αυτά τα ξαφνικά χαστούκια Μελένια μου, που μας ξυπνάνε απότομα.
    Και ξέρεις, ένας από τους λόγους που ανέβασα αυτή την ανάρτηση, ήταν περισσότερο για να δείξω ότι πρέπει, σχεδόν καθημερινά, να επαναπροσδιορίζουμε κάποια πράγματα που κακώς θεωρούμε δεδομένα. Και το λέω αυτό για να το ακούσω πρώτος εγώ.
    Κι εγώ είμαι πολύ αισιόδοξος ότι όλα θα πάνε καλά και έχουμε αρκετές ενδείξεις γι αυτό.
    Σε ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου, που ξέρω ότι είναι από καρδιάς.
    Ας ενωθούν κι αυτές με τις ευχές όλων, για να γίνουν δύναμη.
    Να είσαι πάντα καλά, καλό μας ξημέρωμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Δεν έχω λόγια. Είναι τόσο συγκινητικό, τόσο στενάχωρο και χαρούμενο μαζί. Μπορώ να καταλάβω, πίστεψέ με. Έχω φάει με το κουτάλι τα νοσοκομεία.

    Να πιστεύεις στα θαύματα. Γιατί τα θαύματα σαν τα όνειρα είναι, βγαίνουν αληθινά μόνο αν τα πιστεύεις!!!

    Όλη η θετική ενέργεια και κάθε ευχή από εμάς για εσάς...

    Στο τέλος, όλα θα πάνε καλά. Και δεν θα το λέμε σαν ευχή, σαν ελπίδα, θα το λέμε σαν υπόσχεση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Και στα θαύματα πιστεύω και στα όνειρα, αλλά κυρίως στις ειλικρινείς ευχές. Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τη δύναμη που μου δίνεις.
    Να είσαι πάντα καλά.
    Καλό μας ξημέρωμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Εύχομαι, ελπίζω όλα να πήγαν, να πηγαίνουν καλά. Κι αυτό το "μου" να κουδουνίζει χαρούμενο στ' αυτιά σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ευχαριστώ πολύ για το πέρασμά σου από εδώ αλλά πολύ περισσότερο για τις ευχές σου. Ολα δείχνουν ότι πάνε πολύ καλά και ελπίζουμε ότι κάποια στιγμή θα είναι μια μακρινή ανάμνηση.
    Ενα όμορφο απόγευμα σου εύχομαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. ΣΕ ΣΕΝΑ...ΜΠΑΜΠΙ ΕΥΧΟΜΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΕΝΑ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΚΑΙ Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ ΣΟΥ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΜΟΛΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΡΘΟΥΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΓΕΜΑΤΕΣ ΦΩΣ ΓΕΛΙΟ ΚΑΙ ΧΑΡΑ.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ, που ενώνεις τις ευχές σου. Ολες μαζί μου δίνουν ελπίδα και φτερά για να ξαναπετάξω. Εκεί που είναι ο φυσικός μου χώρος, εκεί που είναι οι αγαπημένοι μου...
      Καλό μας ξημέρωμα...

      Διαγραφή
  16. Τα μισώ τα νοσοκομεία, αν και έχω περάσει την μισή μου ζωή εκεί.
    Ακόμη περισσότερο τα μισώ όταν ένα από τα "μικρά" μου είναι εκεί.
    Επειδή δεν μπορώ να ελέγξω τα όσα αισθάνομαι. Εύχομαι όλα να είναι περαστικά. Καλώς σε βρήκα.

    Ξενιτεμένους χαιρετισμούς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πρώτα απ' όλα καλώς όρισες agrimio μου.
      Ναι, όλα δείχνουν να πηγαίνουν πολύ καλά,
      είμαστε αισιόδοξοι ότι κάποια στιγμή όλα αυτά
      θα μείνουν πίσω σαν ένα κακό όνειρο.
      Πολλούς πολλούς χαιρετισμούς εκεί μακρυά που βρίσκεσαι.
      (Εχω διαβάσει σχόλια σου στην "βασίλισσα" και ξέρω.
      Σε ευχαριστώ για τίς ευχές σου,
      κι αν είσαι μανούλα ξέρω ότι θα είναι πιό δυνατές.
      Να είσαι πάντα καλά

      Διαγραφή
  17. Θα ήθελα να μάθω πόσο κόσμο έχουν αγγίξει στην καρδιά αυτά τα λόγια ..αυτά τα μαγικά λόγια και συναισθήματα ..σίγουρα πάρα πολλούς ...
    Σχέση γονιού και παιδιού ...ο ένας δίνει κουράγιο και δύναμη στον άλλον ...και φυσικά λόγια αληθινά μέσα από μια δύσκολη στιγμή της ζωής ..
    Να σας έχει Ο Θεός πάντα γερούς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Γιάννη πρώτα απ όλα σε ευχαριστώ για το πέρασμά σου από εδώ και που στάθηκες να με διαβάσεις.
    Όπως είπα και πιό πάνω, αυτή ήταν μιά βαθειά προσωπική εξομολόγηση. Και φυσικά στόχος δεν ήταν, να δείξω αν είμαι καλός πατέρας η να συγκινήσω όποιον το διαβάσει.
    Τώρα όμως, μετά από τόσο καιρό, σκέφτομαι πως ναι, άξιζε να συγκινήσει και ίσως πρέπει.
    Είναι καλό να μαθαίνουμε μέσα από προσωπικές ιστορίες άλλων.
    Να μαθαίνουμε πως τελικά στη ζωή, πρέπει να δίνουμε σε κάθε πράγμα την αξία που του αρμόζει.
    Καμμιά φορά ξεχνιόμαστε και δίνουμε αξία στα ασήμαντα.
    Και πάλι σε ευχαριστώ για το πέρασμά σου και για τις ευχές σου.
    Καλό μας απόγευμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή